Atatürk Dönemi (1923-1938)
Atatürk Dönemi (1923-1938)
Atatürk'ün liderliðinde, Türkiye'de kapsamlý bir modernleþme ve reform hareketi baþlatýlmýþtýr. Bu reformlar, siyasi, sosyal, ekonomik ve kültürel alanlarda büyük dönüþümler getirmiþtir. Atatürk Dönemi'nde gerçekleþtirilen baþlýca reformlar þunlardýr:
Hukuk Alanýnda Reformlar:
1924 yýlýnda kabul edilen yeni anayasa, laik ve demokratik bir devletin temelini atmýþtýr.
1926'da Türk Medeni Kanunu kabul edilmiþtir. Bu kanun, Ýsviçre Medeni Kanunu'ndan uyarlanmýþ olup, kadýn-erkek eþitliðini saðlamýþ ve aile yapýsýný modernleþtirmiþtir.
Eðitim ve Kültür Reformlarý:
1928'de Latin alfabesi kabul edilmiþtir. Bu, okuma yazma oranýnýn artýrýlmasý ve eðitimin modernleþtirilmesi açýsýndan önemli bir adýmdýr.
Türk Tarih Kurumu (1931) ve Türk Dil Kurumu (1932) gibi kurumlar kurularak, ulusal kimliðin güçlendirilmesi ve Türk dilinin geliþtirilmesi hedeflenmiþtir.
Ekonomik Reformlar:
Ekonomik baðýmsýzlýðý saðlamak amacýyla sanayileþme hamleleri baþlatýlmýþtýr. Bu çerçevede Sümerbank ve Etibank gibi kamu kuruluþlarý kurulmuþtur.
Tarýmýn modernleþtirilmesi için de çalýþmalar yapýlmýþ, köylüye toprak daðýtýmý gibi düzenlemeler getirilmiþtir.
Toplumsal Reformlar:
1934 yýlýnda kadýnlara seçme ve seçilme hakký verilmiþtir. Türkiye, bu haklarý tanýyan dünyadaki ilk ülkelerden biri olmuþtur.
Þapka ve Kýyafet Kanunu (1925) ile Batý tarzý giyim teþvik edilmiþ, dini kýyafetlerin kamu alanýnda kullanýmý sýnýrlandýrýlmýþtýr.
|