Renq

Karaağaçgiller familyasından olan çitlenbiğin Latince adı celtistir. İnsanlar arasında menengiç olarak da bilinir. Türkiye'nin güneydoğu anadolu, iç anadolu ve akdeniz bölgelerinde yetişir. İri oval yapraklı, meyveleri yuvarlak biçimlidir. Yeşile dönük siyah, acımtrak tohumları fıstık tadındadır. Meyvelerinden, tohumlarından ve yapraklarından faydalanılır. Yaklaşık 70 türü bulunur. Bazı türleri dikenli çitlenbik, şeker çitlenbiği, doğu çitlenbiğidir.

Çitlembik ağacı ise daha çok Akdeniz bölgesi ile batı Asya'da yetişen ve 20 metreden fazla uzayabilen bir tür sakız ağacıdır. Çitlembik ağacının fındık büyüklüğündeki ekşi meyvesi de çitlembik ya da çitlenbik olarak bilinir.

Güneydoğu Anadolu'da özellikle de Gaziantep civarında yüksek alanlarda kendiliğinden yetişir. Tohumlar Eylül-Ekim aylarına doğru büyür. Çitlenbik sağlığa da oldukça faydalı bir bitkidir. Başlıca faydaları şunlardır:

Balgama iyi gelir.
Yaralara karşı antiseptik özelliğiyle yaraların iyileşmesinde kullanılır.
Nefes darlığına iyi geldiği bilinir.
Kandaki kolesterolü düşürerek damar sertleşmesini ve kalp rahatsızlıklarını önler.
Meyveleri çerez ve böreklerde iç malzemesi olarak kullanıldığı gibi kahve yapımında da kullanılır.
Konum: Ağaç güneşli bir yere koyulur ama sıcak günlerde kurumamasına dikkat edilmesi gerekir.

Sulama: Sık sık sulanması gerekir. Toprağın tamamen kurumamasına dikkat edilmelidir.

Besleme: Büyüme dönemi boyunca 2 veya 3 haftada bir beslenmelidir.

Üreme: Yaz boyunca çelikten üretim tohumda kullanılabilir.

Saksı değişimi: Her 2 yılda bir, yaz aylarında değiştirilen saksıda normal toprak karışımı kullanılır.

Budama: Düzenli budandığında uygun bir dallanma ile büyür. Olması gereken şeklin dışına çıkınca yeni çıkanlar geri budanır.